Alles van de reis in 2008 zal hier worden geimporteerd.
De oude website werkt niet meer en moet worden omgezet om alles te bewaren.

Wat staat je te wachten op een camping:

Elke camping is het maar weer afwachten hoe het toilet gebouw er dit maal uit gaat zien..

We hebben er ondertussen alweer aardig wat gezien maar je blijft toch van verbazing in verbazing vallen.

De douche is overal anders, je hebt ze met zo goed als geen water tot heel soms veel te veel druk waar je gelukkig nog iets aan kunt doen.

Het warme water blijft een feest, sommige campings hebben een boiler welke als ik ga douchen meestal compleet leeg is of op het randje staat.

Dan heb je nog campings met een knop (gratis), meestal aan de buitenkant van de douchecabine welke 4 tot 10 minuten warm water geeft.

De ergste (lees duurste) zijn de campings welke betaalautomaten hebben (meestal in het hokje) waar je voor 50 cent tot een dollar dan variërend van vier tot tien minuten warm water geeft.
Maar ook deze hebben bij mij het fantastische resultaat dat er geen warm water meer is waardoor je betaalt voor een koude douche.

Het aller-leukste van dit betaal/knop systeem dat je niet wordt gewaarschuwd word dat het tijd op is en je getrakteerd wordt op een lekkere koude afloop..

De ventilatie varieert ook van compleet afwezig tot het gevoel dat je op een berg staat zonder muren, en met de buiten temperatuur rond de 10 graden een prettige bijkomstigheid na het douchen.

 De toiletten zijn soms ook leuk, het is een heel gehannes om het deurtje dicht te krijgen omdat het hok zo klein is, we hebben al deuren gezien waar een hap uit de deur was gehaald om langs de pot te passen. Na wat schuifelen en wijdbeens over de pot staan lukt het meestal net.

Ze hebben hier ook van die mooie houten blokjes aan de rollen papier waardoor je er net een velletje van afkunt halen. Maar met wat oefenen wordt het een gewoonte om hem toch gewoon af te rollen op de gewenste lengte, sommige kopen ook de verkeerde rollen waardoor je met twee handen het gehele ding kunt laten rollen zonder dat het losscheurt na een velletje.

Nu ik toch lekker op dreef ben, vergeet vooral niet dat bijna alles aan de bovenkant en soms aan de onderkant open is en je dus lekker kunt meegenieten van wat je buurman aan het doen is, en als je pech heb zijn de schotten zo laag dat je erover heen kunt kijken..

 Robin..

We zijn inmiddels al weer een weekje verder dus hoog tijd om weer eens een verslag te schrijven zodat jullie ook weer op de hoogte zijn..
We hebben in Queenstown het Kiwi en vogelpark bezocht. Het is een klein park waar ze veel verschillende soorten vogels hebben, en een Tuatara (een soort leguaan) . Aansluitend zijn we met de Gondola (een soort kabelbaan) naar de top van de berg geweest waar we hebben gegeten en natuurlijk foto’s gemaakt van het uitzicht.
De volgende dag laten we Queentown voor wat het is en gaan we weer een stuk rijden, waarna we bij Manapouri terecht komen op een camping met allemaal oude auto’s. Dus foto’s maken maar weer, en natuurlijk lekker van het mooie weer genieten. Ondanks de koude nachten begint het zomerweer echt te komen.
Natuurlijk gaan we (nu we hier toch zijn) naar Doubtfull Sound en Manapouri Power station. Dit is een georganiseerde reis want we moeten met de boot en de bus. Dus eerst met een busje naar de eerste boot, deze doet er zo’n 3 kwartier over om het hele meer over te steken (44km/uur). Het is immers ook een van de grootste meren van New Zealand. Vervolgens gaan we met de bus naar de Power Station, wat een beetje tegenviel omdat we niet echt ver naar binnen mochten, dus in de bus maar weer. Deze bus bracht ons over de bergen naar de andere kant, onderweg hadden we zon, regen, hagel en bovenop de berg zelfs sneeuw. Huug heeft nog met sneeuw gegooid, Robin bukte op tijd want er werd geroepen “hier vangen” (sorry, vergeten te filmen). Van de bus stappen we op de volgende boot die ons de gehele middag meeneemt langs bergen en eilandjes en mooie watervallen. We hoopten nog op een pinguin, maar helaas alleen meeuwen en aalscholvers, gelukkig we een zeehond gezien. Tijdens ons boottochtje ook zon, regen en hagel gehad.. Na een gezellige dag aan boord gaan we met de bus en boot wee terug naar de camping.

Tja, en dan gaan we weer rijden, veel kilometers want in 3 dagen tijd steken we dwars het eiland over en gaan met de nodige tussenstops naar Dunedin. We rijden door bergen en dalen langs watervallen en uitkijkpunten. Natuurlijk maken we veel foto’s en wordt er gefilmd. (zie fotoboek) We zien bij Nugget Point zelfs nog een heleboel zeehonden.
Bij Dunedin kun je met de Taieri Gorge Railway, deze trein gaat dwars door de bergen en over rivieren naar een klein dorpje genaamd Middlemarch. Onderweg stopt de trein een paar keer, we mogen zelfs een keer over de spoorbrug lopen waarbij je tientallen meters onder je een rivier hebt (mooi fotomoment), vervolgens stap je aan de andere kant de trein weer in en rijdt hij weer door. De treinreis duurt bijna 6 uur waarna we weer op het mooie treinstation.
Dunedin is een hele grote stad (soort Rotterdam) en we besluiten het er van te nemen en gaan de stad in. Lekker winkelen, de kerk bezocht en naar het museum. We gaan ook naar de Chocolade fabriek van Cadbury, de enige fabriek met een chocolade waterval, ze laten hier dus vele liters chocola zo’n 5 meter naar beneden storten. Het was erg leuk en rook lekker, maar helaas kunnen we weinig van dit avontuur met jullie delen want camera’s zijn niet toegestaan.

Jolanda